rura — wulg. Rura komuś zmiękła «ktoś zmniejszył swoje wymagania, spokorniał»: Zbyszek Młotek, zadowolony ze swego wyczynu, powtarzał: – Ale mu przypaskudziłem, widziałeś, na początku tak się stawiał, i szybko rura mu zmiękła, no nie? M. Nowakowski, Od… … Słownik frazeologiczny
rura — ż IV, CMs. rurze; lm D. rur 1. «długi przewód o przekroju pierścieniowym, używany najczęściej do transportu cieczy i gazów» Cienka, gruba rura. Rura żeliwna, stalowa, ceramiczna. Rury kanalizacyjne, wodociągowe. Rura odpowietrzająca,… … Słownik języka polskiego
rura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. ruraurze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} element konstrukcyjny o przekroju pierścieniowym, zwykle długi, służący najczęściej do transportu cieczy i gazów : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mięknie – zmiękła — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}rura {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} ktoś pokornieje, staje się ustępliwy, skłonny do zawarcia kompromisu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rura mu zmiękła, kiedy mu pokazali dowody. Rura mu zmięknie, jak… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zmięknąć — Komuś zmiękły nogi, kolana zob. mięknąć. Ktoś zmiękł jak wosk zob. wosk 2. Rura komuś zmiękła zob. rura … Słownik frazeologiczny
zmięknąć — dk Vc, zmięknąćnę, zmięknąćniesz, zmięknąćnij, zmiękł (zmięknąćnął), zmięknąćkła, zmięknąćkli, zmięknąćkłszy «stać się miękkim» Asfalt zmiękł. Ziemia zmiękła po ulewnym deszczu. ◊ posp. Rura, trąba komuś zmiękła «ktoś stał się pokorny, uległy»… … Słownik języka polskiego